de naam les tours des miracles (TDM) komt van de fantastische, transformerende reis die we maken als we de kringloop van de beste, meest authentieke versie van onszelf tijdens ons leven sluiten
dit wil zeggen, dat we voor onze dood opnieuw permanent de beste, meest authentieke versie van onszelf zijn worden en zo de alfa gelijk wordt aan de omega
op bovenstaande grafiek zien we ials voorbeeld in welke mate één van de medewerkers gedurende ieder levensjaar de beste, meest authentieke versie van zichzelf was
de blauwe curve komt overeen met de heenreis en bestrijkt de periode geboorte tot 40-jarige leeftijd
een gedetailleerde uitleg van de gebeurtenissen, die de curve tot aan het dieptepunt doen zakken, is onderaan de pagina te vinden
de paarse curve komt overeen met de terugreis en is ondertussen zo'n 6 jaren aan de gang
hieronder staat een meer gedetailleerde uitleg over de terugreis, die bestaat uit een samenvatting tot aan punt 5 van de as en een blog vanaf punt 5
TERUGREIS VANAF PUNT 5
momenteel is het individu dagdagelijks in mate 6 à 7 zoals hij is voorbestemd, al zijn er uiteraard ook dagen van mate 4 en 5 en héél af en toe eentje van mate 8 😊
TERUGREIS TOT PUNT 5
de eerste jaren van de terugreis probeert hij behoorlijk laagdrempelig via trial and error enkel zijn vrijetijdsactiviteiten en voeding aan te passen, maar naar de façade naar de buitenwereld toe onveranderd te laten
later verandert hij, weliswaar in mindere mate, zijn professionele en sociale leven
zo leidt hij een dubbelleven, een oncomfortabele spreidstand tussen zijn vrije tijd, waarbij de ziel in meerdere mate met de (((universele ziel))) verbonden is, en zijn sociale en professionele leven, waarbij de ziel in mindere mate met de (((universele ziel))) verbonden is
op 43-jarige leeftijd begint de spreidstand stilaan onhoudbaar te worden
dan komt hij tot het besef, dat hij geen twee heren kan blijven dienen en zo beslist hij om zijn dubbelleven resoluut af te sluiten
hij engageert zich om zichzelf all the way te transformeren en zo zijn ziel opnieuw maximaal en onvoorwaardelijk te verbinden met de (((universele ziel))) en het leerproces van zijn ziel maximaal te versnellen
hij laat zich meer en meer leiden door zijn intuïtie, die gevoed wordt door de (((universele ziel))), in plaats van door zijn overlevingsinstinct, dat gecontroleerd wordt door zijn onderbewustzijn
intuïtief begint hij het ene na het andere te veranderen in zijn leven : zijn routine, zijn kledij, zijn voeding, zijn hobby's, zijn woonplaats, zijn huisdieren, zijn vriendenkring, zijn wagen … niets is hetzelfde gebleven in vergelijking met 5 jaar geleden en dit proces gaat continu verder
had hij vooraf geweten hoe radicaal deze make-over zou zijn, zou hij er wellicht nooit aan begonnen zijn
maar o wat is hij blij, dat hij vooraf niet heeft geweten wat er hem te wachten stond, want het leven, dat hij nu heeft, is veel positiever, zinvoller, kleurrijker, gelukzaliger, gevarieerder, verrassender, onbegrensder en geeft meer voldoening
beetje bij beetje keert de gouden tijd terug vol liefde, bewondering, verwondering, vreugde, onbezorgdheid en spontaneïteit, die hij als (((kind))) had gekend
meer en meer zijn angst en zorgen hem terug vreemd, hij weet minder maar voelt meer, heeft minder bezit, maar voelt zich de koning te rijk
gaandeweg verdwijnen ook zowel zijn fysieke als mentale lijden als sneeuw voor de zon
alles, wat hij vroeger veroordeelde en hem frustreerde, heeft hij nu geaccepteerd en vervult hem met mededogen
sinds kort is de (((universele ziel))) zijn fulltime werkgever geworden en dat is de beste werkgever, die iemand zich kan wensen
hij is één van de drijvende krachten van het les tours des miracles project geworden
vandaag de dag wordt hij door de mainstream maatschappij gezien als een loser, een mislukkeling
hij heeft geen betalende job, hij draagt iedere dag dezelfde vuile, gescheurde kleren, scheert en doucht zich eenmaal per week, leeft & slaapt in een 15 jaar oude wagen, heeft heel beperkte sociale contacten, geen uitnodigingen voor feestjes, geen sociale media …
bij momenten van twijfel, bekijkt hij de rode en blauwe curve van zijn ziel en stelt vast, dat hij nog maar een fractie van haar potentieel heeft gerealiseerd en dat the best is yet to come, het beste eigenlijk nog moet komen
hij heeft er totaal geen idee van hoe zijn pad zal verlopen, wanneer en in welke vorm er zich wat zal manifesteren, want hij heeft de driver’s seat, de controle, volledig aan de (((universele ziel))) overgelaten
maar hij weet, hij voélt, dat het leven een aaneenschakeling zal worden van zaken, die zijn intellect en verbeelding ver onverstijgen en die hij op dit moment zelfs niet voor mogelijk houdt, eenmaal zijn ziel zal volleerd zijn
dan zal de tour des miracles een (((ware))) tour des miracles geworden zijn
HEENREIS 0-40 jaar
op bovenstaande grafiek zien we dat de ziel van de pasgeboren (((baby))) quasi volledig verbonden is met de (((universele ziel)))
dit betekent dat de (((foetus))) in dit geval in utero slechts enkele minitrauma’s heeft opgelopen
(((hij))) voelde zich bijvoorbeeld onveilig wanneer de moeder zich met de buik tegen de hoek van de tafel stootte, toen ze last had van ochtendmisselijkheid, toen ze een ruzie had met haar echtgenoot, toen ze in allerijl de trap oprende, toen ze bijna te laat was voor een vergadering …
zijn overlevingsinstinct zorgt ervoor dat het (((kind))) super snel bijleert door onvoorwaardelijk zijn omgeving te vertrouwen en te imiteren
zodoende imiteert (((hij))) zonder filter de gedachten, woorden en handelingen van de individuen uit zijn omgeving, waarvan de zielen, als gevolg van de collateral damage van hun overlevingsinstinct, heel wat minder verbonden zijn met de (((universele ziel)))
bovendien voelt (((hij))) zich onveilig bij dominante volwassenen en onder groepsdruk
om conflicten te vermijden, zal (((hij))) zodoende zijn gedrag aanpassen als deze dominante personen hem bijvoorbeeld iets verbieden
zo zorgt hij ervoor dat (((hij))) zich opnieuw veilig, geborgen en geliefd voelt
deze dominantie, zelfs al heeft ze de nobele bedoeling om hem te behoeden voor een mogelijk onheil, zal er altijd voor zorgen, dat (((hij))) zich verder van de (((universele ziel))) vervreemdt
zo zal het (((individu))) zijn gedrag preventief aanpassen, wanneer zich in de toekomst een gelijkaardige situatie dreigt voor te doen
bovendien zal zijn overlevingsinstinct hem overtuigen, dat het in de toekomst beter is om zich zélf dominant op te stellen in plaats van gedomineerd te worden
stilaan groeien bovenstaande zaken uit tot overtuigingen en gewoonten, die in de automatische piloot van zijn onderbewustzijn opgenomen worden en die zijn leven zullen bepalen, zonder dat (((hij))) zich daarvan bewust is
in bovenstaand voorbeeld zien we dat de curve tussen 9 en 14 jaar steil naar beneden gaat en dat de overgang van (((individu))) naar individu zich op ongeveer een leeftijd van 12 jaar voor doet
op school werd hij in die periode gepest door enkele medeleerlingen omwille van zijn konijnentanden en sproeten en het feit, dat ze meenden, dat hij het lievelingetje van enkele leraren was
bovendien zat hij op een totaal andere golflengte met enkele zeer dominante leraren, waarvan de zielen zeer ver van de (((universele ziel))) verwijderd waren
als hij een wiskundig probleem oploste, volgens zijn eigen methode, kreeg hij een nul op tien, aangezien hij de methode van de leraar niet had gebruikt
als hij zijn huiswerk met links cursieve helling had geschreven, werd zijn huiswerk steeds opnieuw verscheurd, totdat hij het met een rechts cursieve helling indiende
oorspronkelijk bleef zijn ziel in grote mate trouw aan de (((universele ziel))), zodat het conflict met de leraars escaleerde en hij op een dag met een slecht rapport thuis kwam: hij was slechts de 13de van de klas, waar hij normaliter bij de 3 beste leerlingen behoorde
voor zijn ouders vormde dit een ernstige bedreiging voor zijn toekomst en zodoende verplichtten ze hem om beter zijn best te doen en vooral te luisteren naar de leraren, want anders zou dit gevolgen hebben voor zijn vrije tijd, zijn zakgeld …
niettegenstaande deze verplichting de meest nobele intentie had, met name het vrijwaren van zijn toekomst, was dit de aanleiding van een traumatiserende ervaring, waarbij zijn overlevingsinstinct zich op verschillende manieren manifesteerde
enerzijds had hij opnieuw geleerd, dat het soms beter was om zijn authentieke zelf en dus de (((universele ziel))) te verloochenen om zich veilig te voelen
verder had dit incident zijn eigenwaarde aan een prestatie, een cijfer, gekoppeld : hierdoor werd een faalangst en ook een prestatiestress gegenereerd, want stel je voor wat er zou kunnen gebeuren als hij ooit de 14de van de klas zou worden
ook had dit aangetoond, dat het normaal was om negatief te reageren, wanneer een verwachting niet werd ingelost
tot slot had hij ook geleerd, dat het soms beter was om anderen te domineren, dan gedomineerd te worden als hij zich onveilig voelde
de volgende jaren volgen de minitrauma’s zich op tot hij op 18-jarige leeftijd op een plateau terecht komt
dit betekent, dat hij in een routinematig leven terecht komt, een evenwichtspunt waarbij zijn overlevingsinstinct zich comfortabel voelt en als het ware in slaapmodus terecht is gekomen
tot op dit punt kunnen we stellen, dat zijn omgeving, weliswaar onbewust, verantwoordelijk is voor het feit, dat zijn ziel minder met de (((universele ziel))) verbonden is en dat het leerproces hierdoor vertraagd is
zoals we eerder hebben gezien, zouden beide waarden beduidend hoger hebben gelegen indien dit individu opgegroeid was in een (((gemeenschap)))
als volwassene ligt de verantwoordelijkheid nu evenwel bij hemzelf, aangezien hij zelf kan bepalen of en wanneer hij wil dat zijn ziel opnieuw (((thuis))) komt bij de (((universele ziel))) en dat blijkt zeker niet het geval te zijn voor de volgende 20 jaar, integendeel
op 22 jaar zien we de schoolmoeheid, die voor een knik naar beneden en de “bevrijding” van een eerste werkervaring, die voor een knikje naar boven zorgt
zijn werk zorgt voor veel stress en een aaneenrijging van minitrauma’s tot op 30 jaar een confrontatie volgt met zijn nieuwe chef, die achter zijn rug had samengespannen met zijn collega’s, voor een ontslag, dat als verraad had aangevoeld
op dat moment is zijn ziel nog in mate 3, nog nét boven het neutrale punt, verbonden met de (((universele ziel)))
daarna gaat de curve significant naar boven, omdat hij zich meer geborgen voelt in een nieuwe relatie en de geborgenheid van een nieuwe, eigen woning
daarna volgt een tweede aaneenrijging van vooral werk gerelateerde minitrauma’s voor een nieuwe neerwaartse spiraal, die op zijn 40ste opnieuw escaleert in een rechtstreekse confrontatie met zijn chef
nu bevindt zijn ziel zich gemiddeld op de antipode van de (((universele ziel))) en dit manifesteert zich zowel in fysiek (sinusitis, eczeem, gevoelige darmen, slechte kwaliteit van slaap) als mentaal (piekeren, zich zorgen maken, faalangst, laag zelfbeeld, prestatiedrang, stress, frustraties om niet ingeloste verwachtingen, angst voor de dood, bindingsangst…) lijden
het individu reageert ook zeer gefrustreerd op zijn omgeving : zijn ouders begrijpen hem niet, zijn baas is incompetent, zijn partner geeft hem te weinig aandacht, een collega krijgt de promotie, waarvan hij vindt, dat hij ze verdient , …
kort samengevat : hij leeft in de illusie, dat hij mister perfect is en hij vecht er voor opdat de rest van de wereld zou zich aan hem zou aanpassen om zijn lijden te beëindigen
waar de wereld bij zijn geboorte als één grote speeltuin percipieerde, waarin hij naar hartenlust kon ravotten, beschouwt hij zich nu als een slachtoffer op het slagveld van diezelfde wereld, waar hij dient te vechten om te overleven
op dat moment ziet de maatschappij hem als een succesvol individu, met een groot huis, een luxeauto, een intelligente, sociale, knappe vriendin en veel uitnodigingen voor feestjes …
niettegenstaande hij alles heeft bereikt, waarvoor hij zich al die jaren heeft gevochten, voelt hij zich niet goed in zijn vel, aangezien zijn ziel in hoge mate vervreemd is van de (((universele ziel)))
op een dag gaat hij gebukt onder een enorme stress en zegt zijn moeder, met tranen in de ogen, dat ze hem bijna niet meer herkent
ze vraagt zich af wat er met dat super gemakkelijke, altijd gelukkige kind van vroeger is gebeurd
op dat moment beseft hij, dat er iets fundamenteels fout zit en hij wil uitzoeken wat
de wanhoop nabij, beslist hij in een fractie van een seconde om een sabbatical te nemen om aan zelfobservatie, -reflectie en -analyse te doen
dit keerpunt wordt ook wel de dark night of the soul, de donkere nacht van de ziel, genoemd
tijdens deze periode van zelfreflectie botst hij op een quote van gandhi, die met hem resoneert
“onze werkelijke macht ligt niet in ons vermogen om de wereld te veranderen, maar wel in het vermogen om onszelf heruit te vinden en opnieuw te creëren”
na 20 jaar volwassenheid is hij tot het besef gekomen, dat hij als enige verantwoordelijk is voor zijn eigen zielenheil en hij besluit dat de tijd gekomen is om zichzelf uit te vinden en op nieuw te creëren, om spiritueel opnieuw geboren te worden … maar hij heeft er geen benul van hoe
